تـاریک بـود دور و بـرت ایـهـا الـنـقی            سـویی نـداشت چـشـم تـرت ایها النـقی

خون می‌گریست بر تو و بر حال و روز تو            چـشـم مـلائـک و پـسـرت ایهـاالـنـقـی

زهرِ ستم چه کرد به جان تو ای غریب            خـون می‌چکـیـد از جـگـرت ایهاالنقی

یک تن نـبود حـامیِ تو در تـمام شهـر            تـا شـد ز غـربـتـت کـمـرت ایها النـقی

از زحمتی که زهر به جسم تو داده بود            شـد ارغـوانی بـال و پـرت ایهـا النـقی

طـفـل تو بـود شاهـد جان دادنت، ولی            آتـش گـرفت بـرگ و بـرت ایهـاالنـقی

لب تشنه بودی و به لبت ذکر یا حسین            این سان گـذشت هر سحـرت ایها النقی

عـمری به یـادِ جَـدِ غـریبت گـریـستی            تا بـود هـمیـشه در نـظـرت ایهـاالنـقی

گرچه غـریب بودی و تـنها و بی‌سپـه            خـولـی نـبـود هـمـسـفـرت ایـهـاالـنـقی

شکـر خدا که نیـزه نشد مـرکب سرت            بر خـاک حـجـره ماند سرت ایها النقی

خـواهـر نـبود تا که ببـیـنـد غـم تـو را            از زخـم هـم نـبـود اثـرت ایـهـا الـنـقی

شکر خدا به حجرۀ تو یک حصیر بود            جَـدِ تو بینِ نیـزه و شمـشیر اسـیر بود